အဂၤလိပ္ စကားေၿပာ သင္ရမွာေတာ့ မရွက္ေတာ့ဘူး။ ေၿပာရမွာ ရွက္ေနတာ။ မရဲတာ။
မွားသြားမလား။ မေခ်ာေမြ႕ဘူး။ ေၿပာလိုက္။ မွားတာမမွားတာထက္ အရင္ဆံုး
ေၿပာရဲေအာင္၊ ေၿပာတာအက်င့္ၿဖစ္လာေအာင္ေၿပာခ်လိုက္။အိမ္မွာေၿပာ၊
ေလ့လာဖက္ခ်င္းေၿပာ၊ တစ္ေယာက္တည္းေၿပာ။ နားလည္တဲ့သူေရွ႕မွာေၿပာ၊
ဆရာေရွ႕မွာေၿပာ။ ကိုယ့္ဘာသာေတာ့ ေလွ်ာက္ေၿပာေနတာပဲ။ တကယ္တမ္းေၿပာဖို႔
အသာထား တတ္ကၽြမ္းတဲ့သူေရွ႕၊ ဆရာ့ေရွ႕က်ေတာ့ မေၿဟရဲေတာ့ဘူး။
မွားမွာေႀကာက္တာထက္ အမွားႀကီးေၿပာလိုက္မိရင္ဆိုတာကို ရွက္ႀကတာ။ ေၿပာပါ။
ရဲရဲေၿပာစမ္းပါ။ အက်င့္ရွိမွ ေၿပာလို႔ထြက္တာ။ ကိုယ့္ကို သင္ေပးေနသူေရွ႕မွာ
မွားမွာ ရွက္စရာမလိုဘူး။ ေၿပာသာေၿပာ။ ၿပင္ေပးလိမ့္မယ္။ ဒါမွ တကယ္ေၿပာတဲ့
အခါ မမွားမွာေပါ့။ သင္ရမွာ ရွက္တဲ့စိတ္ကို ေဖ်ာက္ၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ဆင့္က
ေၿပာရမွာ ရွက္တဲ့စိတ္ကို ေဖ်ာက္။ သင္သာ သင္ေနတယ္။ ေၿပာရမွာ ရွက္ေနတာနဲ႔
ကိုယ္ေလးယို႔ၿပီး ကုပ္ေနတာ။ တစ္ၿခားသူေတြေလာက္ ခရီးမေရာက္ဘူးၿဖစ္ေနတယ္။
ဒါေႀကာင့္ အဂၤလိပ္စကားေၿပာသင္တဲ့အခါ အမွန္အမွားကို မစဥ္းစားေသးဘဲ အရင္ဆံုး
ေၿပာထြက္ေအာင္၊ ေၿပာတဲ့ အေလ့အထရွိလာေအာင္ က်င့္ပါ။ ေၿပာရမွာ ရွက္တဲ့
စိတ္ကို ေဖ်ာက္ပါ။ ေၿပာရင္းနဲ႔ပဲ အမွန္အမွား သိလာလိမ့္မယ္။
မေၿပာၿဖစ္ပဲနဲ႔ေတာ့ အမွန္အမွားသိမွာမဟုတ္ဘူး။ ေၿပာမွ
မေၿပာတာ။ေၿပာတဲ့အခါမွာလည္း ကိုယ္ေၿပာမွာကို စဥ္းစားၿပီး ဘာသာၿပန္ၿပီးမွ
ေၿပာတဲ့အက်င့္ကိုပါ တစ္ခါတည္းေဖ်ာက္။ အဲ့ဒီအက်င့္က ဘယ္ေလာက္
ဒုကၡေပးတယ္ဆိုတာ ဒီေတာ့ပ္ပစ္မွာပဲ ေဆြးေႏြးထားၿပီးပါၿပီ။ ကဲဒီေတာ့
အဂၤလိပ္စကားေၿပာ သင္တဲ့အခါ ေၿပာရမွာ ရွက္တဲ့စိတ္ေလးကို
ေဖ်ာက္လိုက္ႀကဦးစို႔ဗ်ာ။
ေသြးခန္႔
No comments:
Post a Comment