နာက်င္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ စကားေတြကို ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ေၿပာတတ္တဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းတစ္စံုဟာ
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့စကားေတြကို နာက်င္ေအာင္ေၿပာတတ္တယ္ဆိုတဲ့အေႀကာင္း
သံေယာဇဥ္တစ္ခု ေတာ္ေတာ္တိမ္းေစာင္းမွ သိလိုက္ရတယ္။
ဦးေႏွာက္နဲ႔ေရြးခ်ယ္တာနဲ႔ သစၥာမဲ့တာ
လံုး၀မတူညီခဲ့ပါေႀကာင္း ေၿပာမၿပလိုက္ေတာ့ပါ။
ကဗ်ာေတြထဲမွာ သူ႔အေႀကာင္းေတြ မရွိေတာ့ေပမယ့္
သူ႔အေႀကာင္းေတြ ကဗ်ာထဲမွာပါေနတုန္းပါပဲ။
လူ႔ဘ၀တိုတိုမွာ..
ကိုယ္တို႔ဆံုေတြ႔ခဲ့ရတဲ့အခ်ိန္ဟာ
သိပ္ႀကာႀကာေတာ့မဟုတ္လိုက္ဘူး..
ရူးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရူးလို႔၇ပါတယ္။
ေၿပာၿပဖြင့္ဟခ်င္တဲ့အခါ ကဗ်ာေတြဟာ စကားေၿပာတာနဲ႔တူလာတယ္။
ဘာမွဖြင့္မေၿပာခ်င္တဲ့အခါ စကားေတြဟာ ကဗ်ာေတြၿဖစ္လာတယ္။
မဲ့ၿပံဳးတစ္ပြင့္နဲ႔ ကိုယ့္ကုိ မင္းထားသြားခဲ့တယ္။
မင္းထားသြားတဲ့ေနာက္မွာပဲ ကိုယ္ မဲ့ၿပံဳးေတြ ၿပံဳးတတ္လာတယ္။
ဘ၀ကို တည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့သူပါ။
အသင့္ေဆာက္ၿပီးသား ဘ၀ကို မင္းယူ၀တ္သြားခဲ့တယ္။
ကဲ..ဒီလမ္းမွာမွ မင္းနဲ႕ကိုယ္ မခြဲရရင္…
ကိုယ္ ဒီအေႀကာင္းေတြကို ဒဏ္ရာလို႔မေခၚေတာ့ဘူး။ ။
ေသြးခန္႔
No comments:
Post a Comment