ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ႏွဳတ္ခမ္းေတြ ရွိသလို…
ႀကိတ္ငိုေနတဲ့ ရင္ဘတ္ေတြလည္း ရွိတယ္….
ရိုးသားတယ္..မရိုးသားဘူး…ဆိုတာ….
အၿမင့္က လိမ့္က်တဲ့ အခါမွာ အေရးမႀကီးေတာ့ဘူး…
ေၿမၿပင္နဲ႔ ရိုက္မိမွာပဲ….။
စာနာတတ္တဲ့ မ်က္၀န္းနဲ႔ပါ…
ဒါေပမယ့္…
သူတို႔အတြက္ နာက်င္ေပးရံုပဲ တတ္နိုင္ခဲ့တယ္..
ကံတရားေပပဲကြယ္….။
အရာတိုင္းကိုေတာ့ မေၿပာင္းလဲပစ္နိုင္ဘူး….
တတ္နိုင္သမွ် …မွ်ေ၀ခံၿပင္းေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒီတစ္မိုးေအာက္မွာ….
တြဲကူတဲ့လက္ေတြမရနိုင္ခဲ့တဲ့…
သဘာ၀ရဲ႕ နွင္းဆီပြင့္မ်ား….
ေႀကမြ ပ်က္သုဥ္းသြားႀကတယ္ ႀကားမိတိုင္း
နွလံုးသားမွာ ထုိင္းမွိဳင္းခဲ့ရတယ္။
လည္ေခ်ာင္းမွာ ယူက်ံဳးမရၿခင္းေတြ တစ္ဆို႔
ခံစားခ်က္ေတြ မ်က္ရည္စို႔ခဲ့ဖူးပါတယ္….
ကံတရားပါလို႔ ေၿဖလည္း..
အေမွာင္ထဲမွာ အလင္းေတြေပ်ာက္ေပ်ာက္သြားႀကတိုင္း
ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ေတြ လွိဳင္းထ ရိုင္းစိုင္းခဲ့ရတယ္။ ။
ေသြးခန္႔
(29.7.2011-FRI)
No comments:
Post a Comment